Ρωτάω έκπληκτος έναν πανίσχυρο και ζάμπλουτο γέροντα:

-Μα καλά, τι θέλεις ακόμα να αγοράσεις;

Κι εκείνος, με το συμβολικό όνομα Νώε, στηριγμένος στο μπαστούνι του, κοντά στα τελευταία του, μου απαντάει με σαρδόνιο χαμόγελο:

-Να αγοράσω το μέλλον!

Το μέλλον. Ποιος; Ένας γέροντας με ενάμισι πόδι στον τάφο. Κι όμως, επιθυμία του να τα αγοράσει όλα. Αντικείμενα, χρυσάφι, ομόλογα, οικόπεδα, ανθρώπους, το σύμπαν. Και αν τα καταφέρει, πάλι ανικανοποίητος θα είναι. Τίποτα μα τίποτα δεν είναι αρκετό να χορτάσει την πείνα του για χρήμα και εξουσία.

Όλα στο βωμό του χρήματος και των ιδιοτελών συμφερόντων. Ακόμα και για την ιδιοκτησία μισού τετραγωνικού. Ακόμα και για ένα δέντρο. Απίστευτο.

Γι’ αυτό σχεδόν ουδείς ικανοποιημένος. Γιατί ένα αυτοκίνητο. Να πάρω δεύτερο. Γιατί ένα διαμέρισμα 70 τετραγωνικών, να αποκτήσω μεγαλύτερο. Και γιατί μόνο ένα διαμέρισμα; Να αποκτήσω μεγαλύτερο. Να αποκτήσω εξοχικό. Ας είναι και καλύβα. Και γιατί να αρκεστώ σε μια καλύβα; Να αποκτήσω βιλίτσα και γιατί μικρή βιλίτσα; Να αποκτήσω μεγαλύτερη με πισίνα.

Όλα για πούλημα. Οι αξίες μου, τα πιστεύω μου, οι κόκκινες γραμμές μου. Μα τι χρειάζεται κανείς για να ζήσει αξιοπρεπώς; Ένα πιάτο υγιεινό φαγητό, ένα αξιοπρεπή μισθό, κάποια βιβλία, μερικούς φίλους και μια σύντροφο που να τον αγαπάει και να την αγαπάει. Την υγεία μου να έχω και όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.