Ο Φωκάς Ευαγγελινός δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Με πολυετή καριέρα στον καλλιτεχνικό χώρο, στο χορό, στο θέατρο, στην τηλεόραση. Ένας άνθρωπος της προσφοράς, της αναζήτησης και της δημιουργίας, μίλησε στα «Επίκαιρα» για τις συνεργασίες του, την καριέρα του, τη σχολή χορού που έχει και πολλά άλλα.
Η αυλαία  ανοίγει και υποκλινόμαστε   στον  Φωκά Ευαγγελινό…

 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΦΩΤΕΙΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ

 

– Κύριε Ευαγγελινέ κάντε μας ένα «φλας-μπακ» της καλλιτεχνικής σας πορείας.
«Είναι μεγάλη η διαδρομή μου. Το ποιό βασικό όμως είναι ότι μπορείς στη ζωή σου να συναντάς ανθρώπους που δεν τούς ξεχνάς ποτέ, λόγω της προσφοράς  και της μεγαλοσύνης τους. Τέτοιοι άνθρωποι ήταν οι καθηγητές μου στην Κρατική Σχολή και κυρίως η δασκάλα μου κυρία Μανιάτη η οποία αντιλήφθηκε το μέγεθος του ταλέντου όπου από εκεί πήρα μεγάλη δημοτικότητα όπου βέβαια και στήριξε, και με βοήθησε, αλλά και με προώθησε όσο κανένας άλλος. Επίσης οι δάσκαλοί μου στην Κρατική Σχολή, ή κυρία Νικολούδη, η κυρία Τσάτσου και ό κύριος Μέτσης, οι οποίοι βέβαια τώρα δεν ζουν, αλλά αυτοί με πίστεψαν και ήταν πάντα δίπλα μου. Συνεργάσθηκα με πολλού χορογράφους και ύστερα ήρθε η συνεργασία μου με τον Γιώργο Κιμούλη στο θέατρο ΠΑΡΚ, πού ήταν μια μεγάλη εμπειρία για εμένα. Σταθμός δε της καριέρας μου ήταν η πρόσκληση της Ρούλας Κορομηλά στην εκπομπή της όπου πήρα μεγάλη δημοτικότητα παρουσιάζοντας την δουλειά μου και από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους».

-Χορογραφείτε την παράσταση Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΩΝΑΣΗ, που αναβαίνει στο θέατρο ΠΑΛΛΑΣ. Πείτε μας γι αυτήν σας τη δουλειά.
«Είναι μία πρόκληση για εμένα, γιατί με κάλεσε ο Σταμάτης Φασουλής, ένας σπουδαίος δάσκαλος του θεάτρου και καταξιωμένος σκηνοθέτης να χορογραφήσω αυτήν την υπέροχη παράσταση, η οποία στην ουσία είναι περισσότερο κινησιολογία και λιγότερο  χορογραφία, κάτι που με συγκινεί πάρα πολύ. Αυτό το τονίζω γιατί η παράσταση αναφέρεται σε σαλόνια υψηλής κοινωνίας και παράλληλα  στην φτώχια της εποχής όπως ένα Αργεντίνικο Ταγκό. Θεωρώ ότι είμαι πολύ τυχερός που ανέλαβα αυτήν την δουλειά και ευχαριστώ ειλικρινά τον Σταμάτη Φασουλή για αυτήν μας την συνεργασία».

 

– Έκτος από την παράσταση Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΩΝΑΣΗ έχετε σκηνοθετήσει και το παιδικό ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΗΝ ΒΥΘΟΥΠΟΛΗ που ανεβαίνει και αυτή στο θέατρο ΠΑΛΛΑΣ. Μιλήστε μας και για αυτήν σας την δουλειά.
«Λόγω της τύχης μου που με διακρίνει γνώρισα τον Γιώργο Λεμπέση, ο οποίος είναι ένας άνθρωπος που ασχολείται με το παιδικό θέατρο , έχει γράψει πολλά έργα , όπως «Η ΨΑΡΟΣΟΥΠΑ» και τώρα ανεβάζει αυτήν παράσταση ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΗ ΒΥΘΟΥΠΟΛΗ σε μουσική δική του. Είναι ένα έργο που αγάπησα πολύ γιατί περνάει πολύ ωραία μηνύματα στα παιδιά σε σχέση με την ηρεμία και την ομορφιά, μιας πόλης φανταστικής όπου ζουν μέσα τα ψάρια και μέσα αυτού θίγει θέματα της σημερινής κοινωνίας , όπως το περιβάλλον, την ειρήνη, την μετανάστευση, και τούς κινδύνους που πρέπει να προσέχουμε, για να μην  μας εκμεταλλεύονται και καταλήξουμε να χάσουμε την ανεμελιά μας, και την ομορφιά της ζωής, γιατί στην ζωή μας τίποτα δεν είναι δεδομένο».

 

-Ποιές χορογραφίες θεωρείτε ποιό εύκολες ή ποιό δύσκολες. Εκείνες των παιδιών ή των ενηλίκων;
«Επειδή έχω παιδιά από ηλικίες τριών ετών και πάνω, μπορώ να πω  πώς αντιμετωπίζουν τον χορό σαν ενήλικες και πιστεύω πως αν τα παιδιά τα αντιμετωπίζεις ως ενήλικες έχεις καλύτερο αποτέλεσμα γιατί τα παιδιά αντιλαμβάνονται τα πάντα και έχουν μεγάλη φαντασία, άρα δημιουργούν καλύτερα πολλές φορές από τούς ενήλικες. Έτσι η χωρογραφία βγαίνει ποιό όμορφη και ποιό αποτελεσματική».

 

-Στο Ηρώδειο ανεβάσατε την παράσταση Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ. Αναφερθείτε και σε αυτήν σας την δουλειά.
«Έχω χρόνια που συνεργάζομαι με τον Πρόεδρο του Αρσακείου τον κύριο Μπαμπινιώτη και μαζί με τον κύριο Τριβυζά τον Εθνικό μας παραμυθά αποφασίσαμε να ανεβάσουμε την παιδική-φανταστική παράσταση Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ στο Ηρώδειο , όπου σημείωσε μεγάλη επιτυχία  γιατί αποτελούταν από σπουδαίους ηθοποιούς, χορευτές, και μια καταπληκτική χορωδία που ξεσήκωσε όλο το κοινό. Περιττό να σού πω , πως  σκεφτόμαστε να την ξανανεβάσουμε με πολύ αγάπη και πολύ μεράκι».

 

-Συνεργάζεστε με το Εθνικό Θέατρο . Η συνεργασία αυτή έχει περισσότερες απαιτήσεις έναντι των άλλων εμπορικών θεάτρων;
«Με το Εθνικό θέατρο συνεργάζομαι 15 χρόνια επί Νίκου Κούρκουλου. Έχω την χαρά να διδάσκω σε νέα παιδιά στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στα τρία έτη διδάσκω χορό. Αυτό μου δίνει την δυνατότητα να μιλάω με νέα παιδιά, να αναζωογονούμαι και να γίνομαι καλύτερος δάσκαλος. Το σπουδαιότερο όλων είναι ότι έμαθα να ακούω και να μαθαίνω πράγματα  γιατί τα νέα παιδιά είναι πολύ μορφωμένα και ποιό καταρτισμένα συγκριτικά με την δικιά μας την γενιά, άρα ακούω πολλά και ακούω και τις προτάσεις τους».

 

-Εκτός από την δική σας Σχολή Χορού που έχετε στην Αθήνα θα θέλατε να αποκτήσετε και δική σας Σχολή Χορού και στο Εξωτερικό;
«Η Σχολή μου είναι σαν να είναι στο Εξωτερικό γιατί λειτουργεί με προδιαγραφές Αγγλικές επειδή ανήκει στην Αγγλική Ακαδημία, που αυτό σημαίνει ότι ακολουθώ τα πρότυπα της Αγγλικής Ακαδημίας . Εξ’ άλλου έρχεται επιτροπή από Αγγλία η οποία εξετάζει τούς μαθητές μου και βέβαια έχω επικοινωνία και συνεργασία με την Αγγλία».

 

-Πιστεύετε ότι ο χορός στην Ελλάδα κυρίως για τούς άντρες είναι παρεξηγημένο επάγγελμα;
«Όταν ξεκίνησα εγώ ήταν παρεξηγημένο επάγγελμα. Τώρα όμως που οι ορίζοντες έχουν ανοίξει και η ζωή μας εξελίσσεται. Τώρα είναι ποιό βατά τα πράγματα από ότι παλαιοτέρα».

 

-Πιστεύετε ότι ένας χορευτής προκειμένου να αποδώσει πρέπει να κάνει κάποιες θυσίες;
«Πιστεύω ότι η Τέχνη του Χορού είναι μοναστηριακή προκειμένου να έχει το σωστό αποτέλεσμα. Δηλαδή, να είσαι πολύ συνεπής, να φροντίζεις το σώμα σου ώστε να είναι πάντα σε φόρμα και να κάνεις κάποια πράγματα  τα οποία να μην είναι εις βάρος της δουλειάς σου».

 

-Έχω διαβάσει σε κάποιες συνεντεύξεις σας ότι σπουδάζατε στην Σχολή Εμποροπλοιάρχων. Τί ήταν αυτό πού σας ώθησε και αλλάξατε πορεία;
«Ήμουνα στην Σχολή Εμποροπλοιάρχων και παράλληλα παρακολουθούσα μαθήματα χορού, ώσπου μια μέρα με βλέπει να χορεύω μία άλλη καθηγήτρια του χορού και με έπεισε πως έχω ταλέντο και καλόν θα ήταν να ασχοληθώ επαγγελματικά με τον χορό. Έτσι και έγινε, και πλέον είμαι αυτός που είμαι».

 

-Θα θέλατε να κάνετε Διεθνή Καριέρα;
«Μπορεί και να συμβεί , γιατί πολλές φορές το σκέφτομαι. Ποτέ δεν είναι αργά».

 

-Τι θα συμβουλεύατε στα νέα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν το δικό σας επάγγελμα;
«Άπλα , να πιστεύουν στα όνειρά τους…»

 

-Και κλείνοντας την συνέντευξή μας, πείτε μας ο χορός  τι είναι για εσάς;
«Είναι κατάθεση ψυχής, έκφραση και κυρίως το ίδιο μας το είναι!»